.

.
Paisani in anda pà a fiera di u Niolu. LC Canniccioni v 1910

11/11/18

Ceux de 14 (3)

À Sulvestru S., (chi fù unu di quiddi).

35, sò trenta cinqui i nomi da marcà nantu à u munimentu, da vena, di i Petri Rossi.
35 nomi dà sculpiscia in lettari d'oru finu: "Aux enfants des Petri Rossi morts pour la France...". France ! Madre miccidaghja, sarpa inturcchjulata à u palu di li setti forchi.
"Ziteddi, dissi Santu, a vi digu eiu,  faremi un aiutu, una chjama*. Vi mandarani midaglii, vi darani cunsiglii: "Honneur aux morts, immortels conseillers des vivants." Tè!"
U restu: i vivi, (carri mezza, brusgiata, attusicata, intazzata, struppiata, tagliatia, pistata, scianca, guercia, svaculata e mozza...), sarani u triplici.
Suneti clerò**, suneti. Suneti i masulchi, e fettici baddà, ch'avà semi imparati, sapemi lu francesu!


*(S'aiutu sarà fattu, in paesi, in u 1926)
** Batteti a Diana

Ceux de 14 (2)

Ch'aviva da arristà ?
Noi, morti, l'anima sfrasciccata, purtata sottu tarra da una forza soppraumana.
Noi, morti vivi, murtulaghji firiti par u sempri.
L'eternità? Sapivami ghjà tuttu di tutti i misteri du stu mondu e sapivami, ancu, i misteri di l'altru. Avivami viaghjatu da l'inferni à i paradisi. Sappivami, parò, chi l'infernu eddu dura più massi.
Oramai, buccii un ci ni pudiva più essa. Sapivami, par un tempu, a Verità. Digu, par un tempu. 
L'ora di a sfassera era ghjunta!
U tempu di a smintichera s'era apartu. Quantu anni ci vularia à scurdassini di ssi visi martirizati ? 
Una stonda par certi, l'eternità e altru par d'altri, par noi altri disgraziati. 



Ceux de 14 (1)

"V'hani tombu, stirpera maiò. Vostra vita, l'eti data, seti i veri disgraziati.
Eiu, un sogu cà què, ciò che nò emi fattu insemi, lu nostru suffrimentu, la nostra gioa, i paroddi che nò dicivami, i visi che nò t'avivami mezu à d'altri visi, la morti vostra.
Sareti centu o appena di più, vostra multitudini mi pari spavintosa à mè, pesa mirè, pesa. Pesa troppu, troppu zeppa par mè chi sò solu avà. Quantu avaraghju persu di li motti vostri, agnu dumani, e di li vivi paroddi vostri, di tuttu ciò che vò erati. Un m'arrestu cà eiu, cù u ricordu di voi, che vò m'eti dattu. Guasgi nudda: trè surisi nantu à una fotuccedda, un vivu à mezu à dui morti, mani posti nantu à i spaddi. Strignini l'occhji, tutti à trè, par via di u soli veranincu. Ma di u soli, nantu à fotò grisgia, chi n'arrestara ?"*

*Da, M Genevoix, Ceux de 14,
p 910-911, L'adieu, Libru IV, L'Èparges. GF Flammarion ed. 2018.

05/11/18

À C (29)

Par KeP

Mi tinisti caru indi un'unesta falzia
Verità, -indi u drittu di a buccia
Mi tinisti- più indà: fussi statu
Indoccu! Al' di là! E fora di u sognu!
Mi tinisti e ancu di di più
Di u tempu. - Segnu di a manu di Diu !
Amori, oramai:
- Ты меня не любишь больше-
- Tu ne m'aimes plus-
- You no longer love me-
- Più nun mi teni caru-
È, in pocchi paroddi, a verità da l'iniziu à a fini.*

12 di dicembri di u 1923.

*Marine Tsvetaieva, Le Ciel brûle, Paris, Gallimard, coll. "Poésie", 1999, p.119. (Massimu da a traduzioni in francesu di Eve Malleret.)
In
https://lyricstranslate.com/fr/you-who-loved-me-falsehood-lyrics.html