Ch'aviva da arristà ?
Noi, morti, l'anima sfrasciccata, purtata sottu tarra da una forza soppraumana.
Noi, morti vivi, murtulaghji firiti par u sempri.
L'eternità? Sapivami ghjà tuttu di tutti i misteri du stu mondu e sapivami, ancu, i misteri di l'altru. Avivami viaghjatu da l'inferni à i paradisi. Sappivami, parò, chi l'infernu eddu dura più massi.
Oramai, buccii un ci ni pudiva più essa. Sapivami, par un tempu, a Verità. Digu, par un tempu.
L'ora di a sfassera era ghjunta!
U tempu di a smintichera s'era apartu. Quantu anni ci vularia à scurdassini di ssi visi martirizati ?
Una stonda par certi, l'eternità e altru par d'altri, par noi altri disgraziati.