.

.
Paisani in anda pà a fiera di u Niolu. LC Canniccioni v 1910

30/01/22

À C (44)

Povara sopravissuta di ciò chi nun è più, 
Trascinati, scalza, l'anima toia adulurita e nera,
E biatti sin'à l'ultimu ogliu, ciò chi deve essa bittu !
Ch'ùn hai lasciatu brama à ciò chi ùn è più, ma era.
E arrizzati dumani e prova à tenati arrita !
Se arrita nun teni, badda sopra u ziglioni, l'abbaddatera e aspetta e spera.