Mi n'invengu e u vidiva cantà i sò canti furesteri, à Lejean:
"Au fond d'un gourbi clair,
Je te disais je t'aime
Pauvre fou,
Brûlé jusque-s-aux chairs.
La, la, la, la, la, la..."
Ridivami, era ridiculu. Ci vuliva à senta i brioni: "Lejean capitaine, Lejean capitaine!" (Tandu era simplici tinenti).
.
12/03/20
07/03/20
U baddu di i firiti (3)
Tredicesima stazioni, Ghjesù è spostu da a croci:
Vicinu à a croci di Ghjesù, stava a madri addulurata, Maria incù a suredda, Maria moglia di Cleofa e Maria Matalena. Unu di i suldati, di lancia, tafunedi u latu di Ghjesù, e subitu ni surtì acqua e sangui buleghji.
04/03/20
À C. (39)
Marzu catarzu,
U marzulinu farzu.
Corrini i ghjorni neri,
Tristi, ad essa prighjuneri,
Di noi stessi, di li nostri passioni.
E d'ùn avè possutu, tinti di noi, fà famiglia,
Chi, se prighjò, ùn era, n'aviva la sumiglia.
Ti tengu cara.
U marzulinu farzu.
Corrini i ghjorni neri,
Tristi, ad essa prighjuneri,
Di noi stessi, di li nostri passioni.
E d'ùn avè possutu, tinti di noi, fà famiglia,
Chi, se prighjò, ùn era, n'aviva la sumiglia.
Ti tengu cara.
U baddu di i firiti (1)
"Parò, mi ne sogu surtitu viva.
Firiti, n'emi bisognu, ch'eddi purtessini tistimunienza.
Diciaraghju, di ciò ch'emi vissutu à ciò ch'eddu ci aresta, semi fattu, massimu, di ciò ch'avemi vissutu."
" Mais je suis restée vivante.
Il faut bien des blessés pour témoigner.
Je dirais que nous sommes davantage faits de ce qui nous a traversés que de ce qui nous est resté "
Grégoire Delacourt
Danser au bord de l'abîme
Firiti, n'emi bisognu, ch'eddi purtessini tistimunienza.
Diciaraghju, di ciò ch'emi vissutu à ciò ch'eddu ci aresta, semi fattu, massimu, di ciò ch'avemi vissutu."
" Mais je suis restée vivante.
Il faut bien des blessés pour témoigner.
Je dirais que nous sommes davantage faits de ce qui nous a traversés que de ce qui nous est resté "
Grégoire Delacourt
Danser au bord de l'abîme
29/02/20
ScrABrrRrraaNNG
"Gli ho detto : non voglio essere il diario dei tuoi ricordi, sai !"
Dicivani ch'eddu aviva dettu cusì unu di sti Tagliani (capurali d'una squadra di buscaghjoli arrivata in paesi di ghjinaghju di u 191.) cù la sò innamurata...
ScrABrrRrraaNNG !*
Dicivani ch'eddu aviva dettu cusì unu di sti Tagliani (capurali d'una squadra di buscaghjoli arrivata in paesi di ghjinaghju di u 191.) cù la sò innamurata...
ScrABrrRrraaNNG !*
Filippo Tomaso
Martinetti
(1918)
Bnf
* Lent is desert !
23/02/20
Oghji un è più
À MP.
Sò isciuti i vecchji da lori casi antichi,
Finu à a sarrenda, vicinu, vicinu à l'accinta chi a ledera s'ha magnatu;
Cù ind'occhji u surisu d'un dolci dolci piaghjincu stagnu.
Ti n'inveni ? Ti n'arricurdarè sempri
Petri, ni lampava l'arburetu à i prugni
Ed i melacutogni, peddiliscia, à daretu à i vetri,
Sunavani nantu à dui pianò à fà chjama e risponda,
S'adumuddava u divanu, tal' a petra,
Misgiu meiu,
Oh comu si stava bè in sti fotoglii moldavi,
Cù li sò casci di legnu tarulati sempri di di più, cù l'anni.
Piattani cusì bè a nostra ghjuventù i libroni cù di ramu la sò fibbia !
E ghjiacci lu passatu sottu à u lumi ed è colmu lu specchju, à l'ingurcipulitu visu.
Cusi longu ch'eddu è u tempu dipoi chi oghji ùn è più.
Lunaticu, languenti, una cunvaliscenza.
Agna sera chi passa aspeti la stessa diligenza
Chi sbarca e chi ti sbarca sempri i listessi abrei di ritornu
Indi i casi cunnoscu, eiu, navi pronti à parta e rinaghji carchi à ossi, vicinu à Nova Iorca, purtati da l'oceanu
E sempri lu fanale, à fà motti impauriti fra l'aletti di legnu.
E basta.
Eccuti di faccia à a grata, a ledara, edda, a si magna.
Picchjani à u purtoni dui ghjuvannuteddi. Sei uscita,
Hai ind'occhji u surisu impirnatu e dolci d'uni stagnu piaghjincu, di vaghjimu.
Ti n'arricurdarè ?
Ti n'arricurdarè ?
Da a versione francesa:
Benjamin Fondane
Paysages 1917-1923
tradotu da u rumanu da Odile Serre
Edizioni Le temps qu'il fait, 2019
Da a versione francesa:
Benjamin Fondane
Paysages 1917-1923
tradotu da u rumanu da Odile Serre
Edizioni Le temps qu'il fait, 2019
14/02/20
11/01/20
À C (38)
Suniava:
D'u tò corpu parfumatu
N'arresta lu prufumu,
Di rosa, sali e vetiver,
Ni sogu imbriaccatu.
Ma tu induva sei ?
E, m'annegu tribulatu,
In un mari d'arghjentu
Verdi, lisciu, lisciu,
Tranquiddu,
Pari vituparatu.
M'annegu in lu vapori
D'un mondu senza fiattu,
Tal' u ziteddu mutu,
D'un essa statu amatu,
D'un amori tamantu
Tacitu, mortu e piattu.
À mora.
D'u tò corpu parfumatu
N'arresta lu prufumu,
Di rosa, sali e vetiver,
Ni sogu imbriaccatu.
Ma tu induva sei ?
E, m'annegu tribulatu,
In un mari d'arghjentu
Verdi, lisciu, lisciu,
Tranquiddu,
Pari vituparatu.
M'annegu in lu vapori
D'un mondu senza fiattu,
Tal' u ziteddu mutu,
D'un essa statu amatu,
D'un amori tamantu
Tacitu, mortu e piattu.
À mora.
02/01/20
A razioni, a paci, e... a saluta !
Ma comu sarà chi m'arricurdava di sti cosi passati e trapassati di u 17 ?
Di i "razioni" ch'eddi ci avivani datu in più, i "suppléments extraordinaires", ch'eddi chjamavani, e ch'eddi ci avinani datu par capu d'annu: prisutu 100 grammi (iè, 100gr, par omu, contani !), dui biscutini secchi, 125 centilitri di vinu (in più di i 50 cl di l'addocu raglamentariu di u vinu e i 6 cl d'acqua vita u ghjornu), Sciampagnu : una buttiglia da sparta à 4, sigaru à 0.10, un par omu e in più, 2 citrò, isiè ni, 2 citrò par omu... Chi campazioni, o figlioli... megliu cust'annu cà annu, chi ni sarà d'un antr'annu ?!
Divizia.
A Paci e a Saluta à voi, chi noi...
E, dumani, anh, anh !
Di i "razioni" ch'eddi ci avivani datu in più, i "suppléments extraordinaires", ch'eddi chjamavani, e ch'eddi ci avinani datu par capu d'annu: prisutu 100 grammi (iè, 100gr, par omu, contani !), dui biscutini secchi, 125 centilitri di vinu (in più di i 50 cl di l'addocu raglamentariu di u vinu e i 6 cl d'acqua vita u ghjornu), Sciampagnu : una buttiglia da sparta à 4, sigaru à 0.10, un par omu e in più, 2 citrò, isiè ni, 2 citrò par omu... Chi campazioni, o figlioli... megliu cust'annu cà annu, chi ni sarà d'un antr'annu ?!
Divizia.
A Paci e a Saluta à voi, chi noi...
E, dumani, anh, anh !
22/12/19
19/12/19
Werck (13)
S'affundava u bateddu e mi vinivani i paroddi di l'Invitu. Pinseti, à Duparc !
A boci diciva:
"Mon enfant, ma sœur, ... songe d'aller là-bas...aimer et mourir... au pays qui te ressemble."
(...)
"Les soleils mouillés
De ces ciels brouillés
Pour mon esprit ont les charmes
Si mystérieux
De tes traîtres yeux,
Brillant à travers leurs larmes."*
Di li sò soli trosci, (u mari, un ni parlemi...) Di i celi inturbiditi, mutti, chi n'avemi da dì ?
Ed à spampigliulà cuì, arresta li tò occhji. Traditori e trà lacrimi preditori.
Misteriori...
A boci diciva:
"Mon enfant, ma sœur, ... songe d'aller là-bas...aimer et mourir... au pays qui te ressemble."
(...)
"Les soleils mouillés
De ces ciels brouillés
Pour mon esprit ont les charmes
Si mystérieux
De tes traîtres yeux,
Brillant à travers leurs larmes."*
Di li sò soli trosci, (u mari, un ni parlemi...) Di i celi inturbiditi, mutti, chi n'avemi da dì ?
Ed à spampigliulà cuì, arresta li tò occhji. Traditori e trà lacrimi preditori.
Misteriori...
*Ch Baudelaire & H Duparc
11/11/19
Werck (12)
Mischiatu à lu surrisu soiu, mi vensi u souvenir di l'ossi di Brantain. Fù eddu, stu Brantain, capitanu d'un ghjornu (d'aostu 1915), fù tombu, fù persu, fù ritruvatu, inguttuppatu anch'eddu ind'una cupertina bleue, fù purtatu cuì à l'appossu di i bombi numichi. Chi cuì, si sà, chi si sta megliu.
Ah bon ?
Arresta li sò scarpi e lu sò pantalon.
Un acidducciu persu s'apodda à lu balcò...
Ah bon ?
Arresta li sò scarpi e lu sò pantalon.
Un acidducciu persu s'apodda à lu balcò...
Da
Histoire de couleurs
Duriez
Werck (11)
Ma chi tanti bateddi ?
Travidivu... l'abbruccà.
A prima cosa che fù, fù lu sò visu tintu, e lu sò sgardu impressu nantu à un nuvuloni, un nivuloni neru di un celu affuscatu. Pariva tuttu ch'edda mi parlessi d'una bocci dolci, dò.
U surrisu listessu. À inguttuppammi, parò, era un silenziu lestru e un frettu putenti: u cori sappiva aghjà di li sò labbri mutti, li sò "je t'aime" vanni.
Sintedi, tandu, un vuciali superiori, dissi: "Son visage appartient à un autre !"
E tuttu à balia.
Travidivu... l'abbruccà.
A prima cosa che fù, fù lu sò visu tintu, e lu sò sgardu impressu nantu à un nuvuloni, un nivuloni neru di un celu affuscatu. Pariva tuttu ch'edda mi parlessi d'una bocci dolci, dò.
U surrisu listessu. À inguttuppammi, parò, era un silenziu lestru e un frettu putenti: u cori sappiva aghjà di li sò labbri mutti, li sò "je t'aime" vanni.
Sintedi, tandu, un vuciali superiori, dissi: "Son visage appartient à un autre !"
E tuttu à balia.
Da
Histoire de couleurs,
CFD colorisation
À ringraziaddi.
(Ditagliu)
02/11/19
12/10/19
Puesia, opus 103
"È quantu chi l'invisibili lucicchessi
sopru à la pendita alata,
Rimani un pocu di una notti chjara*
misculata à stu ghjornu d'arghjentu.
Vedi, più nun pesa tantu a luci
Nantu à ss'ubedienti cuntorni
Culanda, ssi paisoli, d'essa luntani,
E sempri, quachissia à purta li cunfortu."
(Rilke, Da a versioni francesa, Quatrains valaisans,9, 1926)
*il reste un peu d'une claire nuit
Da leghja cù Schubert fantasia in fa minor op. 103 d 940.
sopru à la pendita alata,
Rimani un pocu di una notti chjara*
misculata à stu ghjornu d'arghjentu.
Vedi, più nun pesa tantu a luci
Nantu à ss'ubedienti cuntorni
Culanda, ssi paisoli, d'essa luntani,
E sempri, quachissia à purta li cunfortu."
(Rilke, Da a versioni francesa, Quatrains valaisans,9, 1926)
*il reste un peu d'une claire nuit
Da leghja cù Schubert fantasia in fa minor op. 103 d 940.
06/10/19
23/09/19
Lyon
"Adieu Printemps ! Voici le froid, la nuit, la mort."
L. Jamnot (ditagliu)
Le poème de l'art
Lyon, musée des beaux-arts
21/09/19
Photografia (1)
Mi n'invengu, una sera, m'aviva intratenutu, à Badulphe Pothin. M'aviva dettu ssi paroddi dedicati à Una:
"Tu aimais les étoiles en compagnes lointaines. Tu disais leur parler, pour les apprivoiser, et apprenais leurs noms.
Peut-être en es-tu une ?
Tu avais ceint tes armes en bouclier certains et recouverts tes mains de blasons inutiles, philtre pour retenir tes larmes, et porter ton regard, à l'envers, merveilleux.
Le temps était passé, son cortège de drames, et il n'epargnait rien ni ta peau ni la mienne. Le temps était passé, comme passent les heures, douces, egrénées quotidiennes.
Et comme le temps est long, lui... à passer, à rythmer les ennuis, à recoudre les plaies de demains improbables. Le temps ne résout rien, il éloigne, c'est tout: un jeu à sommes nulles, inexorable amant."
"Tu aimais les étoiles en compagnes lointaines. Tu disais leur parler, pour les apprivoiser, et apprenais leurs noms.
Peut-être en es-tu une ?
Tu avais ceint tes armes en bouclier certains et recouverts tes mains de blasons inutiles, philtre pour retenir tes larmes, et porter ton regard, à l'envers, merveilleux.
Le temps était passé, son cortège de drames, et il n'epargnait rien ni ta peau ni la mienne. Le temps était passé, comme passent les heures, douces, egrénées quotidiennes.
Et comme le temps est long, lui... à passer, à rythmer les ennuis, à recoudre les plaies de demains improbables. Le temps ne résout rien, il éloigne, c'est tout: un jeu à sommes nulles, inexorable amant."
18/09/19
08/09/19
31/08/19
Werck (7)
"Loda u mari" diciva quiddu !
U bateddu fila, filava o Bé, se tu sapissi...
A sera doppu (u 13 d'uttrovi), erami in altu mari, sintidemi u bastimentu scuzzulatatu da u maroni, buhh, un tangheghju tremendu, chi basta. Un colpu e dui e trè !
E noi, insarrunati in quiddu cascitoni di a cala suttana.
Cattiva strada: lu bateddu s'affundò in un amè. E noi vultugliati tra travi, sacchi, sacconi e acqua cutrata di u mari d'Irlanda !
Aporia ?
Ci affudavami.
Comu mi sarani vinuti tandu, in capu, i dolci paroddi intesi, una sera, à La Renomée des Escargots, tandu:
"C'est une gamine charmante, charmante, charmante,
Qui possède une âme innocente, innocente.
En elle tout est poésie, poésie.
Elle répond au joli nom d'Aspasie..."*
Trataleru, laleru, la, là : suneti lu trappachjoni... s'affonda lu battiddoni.
* Da Phi-Phi, Albert Willemetz, musica Henri Christiné (1918)
U bateddu fila, filava o Bé, se tu sapissi...
A sera doppu (u 13 d'uttrovi), erami in altu mari, sintidemi u bastimentu scuzzulatatu da u maroni, buhh, un tangheghju tremendu, chi basta. Un colpu e dui e trè !
E noi, insarrunati in quiddu cascitoni di a cala suttana.
Cattiva strada: lu bateddu s'affundò in un amè. E noi vultugliati tra travi, sacchi, sacconi e acqua cutrata di u mari d'Irlanda !
Aporia ?
Ci affudavami.
Comu mi sarani vinuti tandu, in capu, i dolci paroddi intesi, una sera, à La Renomée des Escargots, tandu:
"C'est une gamine charmante, charmante, charmante,
Qui possède une âme innocente, innocente.
En elle tout est poésie, poésie.
Elle répond au joli nom d'Aspasie..."*
Trataleru, laleru, la, là : suneti lu trappachjoni... s'affonda lu battiddoni.
* Da Phi-Phi, Albert Willemetz, musica Henri Christiné (1918)
29/08/19
Wreck (6)
Fù lu sò sguardu, lu sò occhju ciarnenti, e di li sò occhji, i nivuli, la me sorti !
Ma par avà, mi truvava schiavu à mezu ad un umanità intera pronta à sugnà d'altri sogni, d'altri dumani e d'altri sogni d'altrò.
Ma per avà, ci truvavami à parecchji à tocca à tocca, in quiddi fundaccioni mancu fatti par u bestiami, tra travi e travoni... frateddi schiavi indi i fondi d'un bateddu persu.
E filava, u bateddu, filava.
Ma par avà, mi truvava schiavu à mezu ad un umanità intera pronta à sugnà d'altri sogni, d'altri dumani e d'altri sogni d'altrò.
Ma per avà, ci truvavami à parecchji à tocca à tocca, in quiddi fundaccioni mancu fatti par u bestiami, tra travi e travoni... frateddi schiavi indi i fondi d'un bateddu persu.
E filava, u bateddu, filava.
28/08/19
Werck (5),
À C. (36):
Poi, vinsi la morti, li tò occhji t'aviva*.
* Da u "Verra la morte..." di C Pavese
Poi, vinsi la morti, li tò occhji t'aviva*.
* Da u "Verra la morte..." di C Pavese
27/08/19
Werck (3)
Un vi digu nudda di u me viaghju, à costa di vita, trà Conflans à ghjugna à Le Havre. Nuttati ind'i fossi, ghjurnati listessa...
Campavu piattu piattera, cù li giandarmi appressu, à maculassi u ciarbeddu da a mani à a sera. E dorma, dorma ? Poccu e micca !
Quaranta trè ghjorni par fà centu e cinquanta chilometri ("43 nombre premier", avaria dettu à Lejean, u sintivu da cuì), chjù l'infernu !
Ma l'avivu fatta: eru ghjuntu u prima d'uttrovi in Le Havre (certi nomi, "le, le havre de paix...", m'aviva dettu u tintu Lejean in quidda tranchée di ..., un mi veni micca).
Doppu, mi ci è vulsutu dinò tre ghjorni par avvicinami da u portu e truvami un piattoni. E tre ghjorni di di più par tuccà un matalò, briacu abbastanza, in tertecula, par stami à senta, ma micca briacu persu chi tandu pirdivami tempu e raghjunamentu.
Fù fattu e m'infattò à Wuglielmu dettu l'irlandesu, una notti versu mezanotti, come ci vuliva, surtiva d'un baru. Fù subitu interessatu u tipu, fù. Piuviva.
Campavu piattu piattera, cù li giandarmi appressu, à maculassi u ciarbeddu da a mani à a sera. E dorma, dorma ? Poccu e micca !
Quaranta trè ghjorni par fà centu e cinquanta chilometri ("43 nombre premier", avaria dettu à Lejean, u sintivu da cuì), chjù l'infernu !
Ma l'avivu fatta: eru ghjuntu u prima d'uttrovi in Le Havre (certi nomi, "le, le havre de paix...", m'aviva dettu u tintu Lejean in quidda tranchée di ..., un mi veni micca).
Doppu, mi ci è vulsutu dinò tre ghjorni par avvicinami da u portu e truvami un piattoni. E tre ghjorni di di più par tuccà un matalò, briacu abbastanza, in tertecula, par stami à senta, ma micca briacu persu chi tandu pirdivami tempu e raghjunamentu.
Fù fattu e m'infattò à Wuglielmu dettu l'irlandesu, una notti versu mezanotti, come ci vuliva, surtiva d'un baru. Fù subitu interessatu u tipu, fù. Piuviva.
Werck (2)
Vinsi quiddu ghjornu à Wugliemu (è cusì ch'e u chjamava), marinaru, inglesi mi pari sempri prontu à vinciasi unipocchi di soldi. L'avivu cunniscitu in un baru, di quiddi locchi sapeti...
Vinsi dunqua e mi dissi, sottu bocci: "Ton bateau, il est prêt. J'ai tout préparé ton voyage. Tu me donnes les sous maintenant !"
Cacciedi i quattru centu franchi, ch'erami d'accunsentu. Wugliemu i si pigliò. A cuntintezza di u dinaru vintu, li si vidiva nantu a sò faccia sainata, rossa. Baiuccaghju !
Mi fessi passà à l'appiattu e mi truvedi nantu à unu di sti bateddi sgangarati e à veli tavunati, chi faccivani u serviziu à cicchiciambara trà Le Havre e Buenos Aires.
Di sti bateddi carchi à traffichi, chi m'eti capitu: botti di u vinu e d'acqua vita, tabaccu, oru... vinduti contrabandu, più, omi, donni e ziteddi e ropa di tutti i culori.
St'ondici d'uttrovi, à tre ori di mani, cù un ventu à punenti, apparichjedimi.
Vinsi dunqua e mi dissi, sottu bocci: "Ton bateau, il est prêt. J'ai tout préparé ton voyage. Tu me donnes les sous maintenant !"
Cacciedi i quattru centu franchi, ch'erami d'accunsentu. Wugliemu i si pigliò. A cuntintezza di u dinaru vintu, li si vidiva nantu a sò faccia sainata, rossa. Baiuccaghju !
Mi fessi passà à l'appiattu e mi truvedi nantu à unu di sti bateddi sgangarati e à veli tavunati, chi faccivani u serviziu à cicchiciambara trà Le Havre e Buenos Aires.
Di sti bateddi carchi à traffichi, chi m'eti capitu: botti di u vinu e d'acqua vita, tabaccu, oru... vinduti contrabandu, più, omi, donni e ziteddi e ropa di tutti i culori.
St'ondici d'uttrovi, à tre ori di mani, cù un ventu à punenti, apparichjedimi.
26/08/19
25/08/19
15/08/19
Santa Maria
Giovanni Battista Salvi,
dettu "Sassoferrato" 1609-1685,
Madonna col Bambino ed angeli
Galleria Corsini, Roma.
10/08/19
20/07/19
Mon rêve familier...
À Lejean, li piaciva à Verlaine, Paulu di u sò nomi.
"Son nom ?
Je me souviens qu'il est doux et sonore
Comme ceux des aimés que la Vie exila.
Son regard est pareil au regard des statues,
Et, pour sa voix, lointaine, et calme, et grave, elle a
L'inflexion des voix chères qui se sont tues"
"Son nom ?
Je me souviens qu'il est doux et sonore
Comme ceux des aimés que la Vie exila.
Son regard est pareil au regard des statues,
Et, pour sa voix, lointaine, et calme, et grave, elle a
L'inflexion des voix chères qui se sont tues"
14/06/19
À C. (35)
Si quaeris miracula
Mors, error, calamitas,Daemon, lepra fuguint
Aegri surgunt sani
Cedunt -mare vincula,
Membra resque perditas
Petunt et accipiunt
Juvenes et canti
Pereunt pericula,
Cessat et necessitas
Narrent hi qui sentiunt
Dicant Paduani
Gloria Patri et Filio
Et Spiritui Sancto
Da ringrazià: Scontri Maria Leandri e People of Corsica.
20/04/19
Perdono mio Diò.
"Maligna ne gli altri
Oddio la grandezza
Oddio l'allegrezza
La mia iniquità."
Oddio la grandezza
Oddio l'allegrezza
La mia iniquità."
Stabat Mater
Il Pergolese
1736
14/02/19
À C (34)
Diceni cà l’altru mondu si passa una vita nova.
Si rinscontrani l’amanti e l’amori si rinova...
Se la fussi vera quessa nun m’impurtaria di mora.
Si rinscontrani l’amanti e l’amori si rinova...
Se la fussi vera quessa nun m’impurtaria di mora.
09/02/19
À C (33)
La Madeleine, (farraghju-marzu) 19..
A tò peddi cusì chjara, era ingonfia appena, à pena.
Tu, aspittà, più nun vulivi.
E vensi u silenziu e corsini lacrimi di sangui marturiati da li nostri ciarbeddi induluriti e macchi.
Tu tacita, eiu, Edda... muta.
Di ssi silenzii passati si nutrisci l'Oghji, cù un silenziu maiori. Ma chi valarà stu silenziu empiu à rumori pieni ?
Ti tengu e cun ostinazioni e prima di stu ghjornu, e da stu ghjornu, e nanzu da stu ghjornu, e in stu ghjornu, listessa.
Quali ci sarà à capiscia, fora di noi, malgradu i sò sforzi, a sò curiosità?
Chi, stu silenziu è nostru. Prù ch'edda sighi, ssa disfatta, or' lu trionfu nostru...
U silenziu distinu di l'omu... eccu, tuttu ciò che nò semi statu capaci à construiscia, in dui. Par u sempri.
Silenziu ed amori mutu, funi a nostra prova, riassuntu di l'amori nostru.
Povar'à noi, và.
Tu tacita, eiu, Edda... muta.
Di ssi silenzii passati si nutrisci l'Oghji, cù un silenziu maiori. Ma chi valarà stu silenziu empiu à rumori pieni ?
Ti tengu e cun ostinazioni e prima di stu ghjornu, e da stu ghjornu, e nanzu da stu ghjornu, e in stu ghjornu, listessa.
Quali ci sarà à capiscia, fora di noi, malgradu i sò sforzi, a sò curiosità?
Chi, stu silenziu è nostru. Prù ch'edda sighi, ssa disfatta, or' lu trionfu nostru...
U silenziu distinu di l'omu... eccu, tuttu ciò che nò semi statu capaci à construiscia, in dui. Par u sempri.
Silenziu ed amori mutu, funi a nostra prova, riassuntu di l'amori nostru.
Povar'à noi, và.
31/01/19
Le temps passé (tempi impiitati)
"E pò, salvà qualcosa di ssu tempu duve nun camparemi mai più."
Annie Ernaux, Les années, Gallimard 2008
Annie Ernaux, Les années, Gallimard 2008
21/01/19
Route de Prilly (1)
De la route j'aperçois, je crois, ta maison de là-bas.
Mais, que pouvais-tu savoir des soleils couchants, si ce n'est leurs reflets ? Il est vrai, tu voyais leurs levers.
Mais, que pouvais-tu savoir des soleils couchants, si ce n'est leurs reflets ? Il est vrai, tu voyais leurs levers.
"Ô lac ! l’année à peine a fini sa carrière,
Et près des flots chéris qu’elle devait revoir,
Regarde ! je viens seul m’asseoir sur cette pierre
Où tu la vis s’asseoir !"
Et près des flots chéris qu’elle devait revoir,
Regarde ! je viens seul m’asseoir sur cette pierre
Où tu la vis s’asseoir !"
Lamartine
02/01/19
24/12/18
11/11/18
Ceux de 14 (3)
À Sulvestru S., (chi fù unu di quiddi).
35, sò trenta cinqui i nomi da marcà nantu à u munimentu, da vena, di i Petri Rossi.
35 nomi dà sculpiscia in lettari d'oru finu: "Aux enfants des Petri Rossi morts pour la France...". France ! Madre miccidaghja, sarpa inturcchjulata à u palu di li setti forchi.
"Ziteddi, dissi Santu, a vi digu eiu, faremi un aiutu, una chjama*. Vi mandarani midaglii, vi darani cunsiglii: "Honneur aux morts, immortels conseillers des vivants." Tè!"
U restu: i vivi, (carri mezza, brusgiata, attusicata, intazzata, struppiata, tagliatia, pistata, scianca, guercia, svaculata e mozza...), sarani u triplici.
Suneti clerò**, suneti. Suneti i masulchi, e fettici baddà, ch'avà semi imparati, sapemi lu francesu!
*(S'aiutu sarà fattu, in paesi, in u 1926)
** Batteti a Diana
35, sò trenta cinqui i nomi da marcà nantu à u munimentu, da vena, di i Petri Rossi.
35 nomi dà sculpiscia in lettari d'oru finu: "Aux enfants des Petri Rossi morts pour la France...". France ! Madre miccidaghja, sarpa inturcchjulata à u palu di li setti forchi.
"Ziteddi, dissi Santu, a vi digu eiu, faremi un aiutu, una chjama*. Vi mandarani midaglii, vi darani cunsiglii: "Honneur aux morts, immortels conseillers des vivants." Tè!"
U restu: i vivi, (carri mezza, brusgiata, attusicata, intazzata, struppiata, tagliatia, pistata, scianca, guercia, svaculata e mozza...), sarani u triplici.
Suneti clerò**, suneti. Suneti i masulchi, e fettici baddà, ch'avà semi imparati, sapemi lu francesu!
*(S'aiutu sarà fattu, in paesi, in u 1926)
** Batteti a Diana
Ceux de 14 (2)
Ch'aviva da arristà ?
Noi, morti, l'anima sfrasciccata, purtata sottu tarra da una forza soppraumana.
Noi, morti vivi, murtulaghji firiti par u sempri.
L'eternità? Sapivami ghjà tuttu di tutti i misteri du stu mondu e sapivami, ancu, i misteri di l'altru. Avivami viaghjatu da l'inferni à i paradisi. Sappivami, parò, chi l'infernu eddu dura più massi.
Oramai, buccii un ci ni pudiva più essa. Sapivami, par un tempu, a Verità. Digu, par un tempu.
L'ora di a sfassera era ghjunta!
U tempu di a smintichera s'era apartu. Quantu anni ci vularia à scurdassini di ssi visi martirizati ?
Una stonda par certi, l'eternità e altru par d'altri, par noi altri disgraziati.
Ceux de 14 (1)
"V'hani tombu, stirpera maiò. Vostra vita, l'eti data, seti i veri disgraziati.
Eiu, un sogu cà què, ciò che nò emi fattu insemi, lu nostru suffrimentu, la nostra gioa, i paroddi che nò dicivami, i visi che nò t'avivami mezu à d'altri visi, la morti vostra.
Sareti centu o appena di più, vostra multitudini mi pari spavintosa à mè, pesa mirè, pesa. Pesa troppu, troppu zeppa par mè chi sò solu avà. Quantu avaraghju persu di li motti vostri, agnu dumani, e di li vivi paroddi vostri, di tuttu ciò che vò erati. Un m'arrestu cà eiu, cù u ricordu di voi, che vò m'eti dattu. Guasgi nudda: trè surisi nantu à una fotuccedda, un vivu à mezu à dui morti, mani posti nantu à i spaddi. Strignini l'occhji, tutti à trè, par via di u soli veranincu. Ma di u soli, nantu à fotò grisgia, chi n'arrestara ?"*
*Da, M Genevoix, Ceux de 14,
p 910-911, L'adieu, Libru IV, L'Èparges. GF Flammarion ed. 2018.
Eiu, un sogu cà què, ciò che nò emi fattu insemi, lu nostru suffrimentu, la nostra gioa, i paroddi che nò dicivami, i visi che nò t'avivami mezu à d'altri visi, la morti vostra.
Sareti centu o appena di più, vostra multitudini mi pari spavintosa à mè, pesa mirè, pesa. Pesa troppu, troppu zeppa par mè chi sò solu avà. Quantu avaraghju persu di li motti vostri, agnu dumani, e di li vivi paroddi vostri, di tuttu ciò che vò erati. Un m'arrestu cà eiu, cù u ricordu di voi, che vò m'eti dattu. Guasgi nudda: trè surisi nantu à una fotuccedda, un vivu à mezu à dui morti, mani posti nantu à i spaddi. Strignini l'occhji, tutti à trè, par via di u soli veranincu. Ma di u soli, nantu à fotò grisgia, chi n'arrestara ?"*
*Da, M Genevoix, Ceux de 14,
p 910-911, L'adieu, Libru IV, L'Èparges. GF Flammarion ed. 2018.
05/11/18
À C (29)
Par KeP
Mi tinisti caru indi un'unesta falzia
Verità, -indi u drittu di a buccia
Mi tinisti- più indà: fussi statu
Indoccu! Al' di là! E fora di u sognu!
Mi tinisti e ancu di di più
Di u tempu. - Segnu di a manu di Diu !
Amori, oramai:
- Ты меня не любишь больше-
- Tu ne m'aimes plus-
- You no longer love me-
- Più nun mi teni caru-
È, in pocchi paroddi, a verità da l'iniziu à a fini.*
12 di dicembri di u 1923.
*Marine Tsvetaieva, Le Ciel brûle, Paris, Gallimard, coll. "Poésie", 1999, p.119. (Massimu da a traduzioni in francesu di Eve Malleret.)
In
https://lyricstranslate.com/fr/you-who-loved-me-falsehood-lyrics.html
Mi tinisti caru indi un'unesta falzia
Verità, -indi u drittu di a buccia
Mi tinisti- più indà: fussi statu
Indoccu! Al' di là! E fora di u sognu!
Mi tinisti e ancu di di più
Di u tempu. - Segnu di a manu di Diu !
Amori, oramai:
- Ты меня не любишь больше-
- Tu ne m'aimes plus-
- You no longer love me-
- Più nun mi teni caru-
È, in pocchi paroddi, a verità da l'iniziu à a fini.*
12 di dicembri di u 1923.
*Marine Tsvetaieva, Le Ciel brûle, Paris, Gallimard, coll. "Poésie", 1999, p.119. (Massimu da a traduzioni in francesu di Eve Malleret.)
In
https://lyricstranslate.com/fr/you-who-loved-me-falsehood-lyrics.html
16/10/18
03/10/18
LS
"Vita brevi, morti certa,
Da u murì, l'ora è incerta (...)
Finisci tuttu, finisci prestu,
L'eternità nun finisci mai."*
*Lira Sacra, massima 12
Da u murì, l'ora è incerta (...)
Finisci tuttu, finisci prestu,
L'eternità nun finisci mai."*
*Lira Sacra, massima 12
29/09/18
Bêtise de la guerre
Operai occhji orbi
Penelope imbecili
Ninna di u caos
Duve u nienti badda
Guerra, o guerra accupata à u chjoccu di tutti l'escadrò,
Piena, piena à rumori furiosi di li nostri trumbò,
O donna surpa sangui, chi, firoci, invezzita,
Brutta, catapughji l'omi in quidda matacina,
Nubi duve u destinu si sconcia, e duve fughji Diu,
Duve svulazzeghja un chjarori più bughju di a notti,
Tonta tamanta, di ventu, di fulmini armata,
Da chi servi, o giganti, da chi servi o fumi,
E se i tò ruvini custruisciani u mali,
Se, par u bistiali caccicheghji l'animali,
E se mancu tu nun sà, l'ombra duve tò azzardu si sdraia,
À disfà un imperatori, da curunà un antru ?
Victor Hugo
Piena, piena à rumori furiosi di li nostri trumbò,
O donna surpa sangui, chi, firoci, invezzita,
Brutta, catapughji l'omi in quidda matacina,
Nubi duve u destinu si sconcia, e duve fughji Diu,
Duve svulazzeghja un chjarori più bughju di a notti,
Tonta tamanta, di ventu, di fulmini armata,
Da chi servi, o giganti, da chi servi o fumi,
E se i tò ruvini custruisciani u mali,
Se, par u bistiali caccicheghji l'animali,
E se mancu tu nun sà, l'ombra duve tò azzardu si sdraia,
À disfà un imperatori, da curunà un antru ?
Victor Hugo
Inscription à :
Articles (Atom)