U sò sigrettu à quissa ? Fà rinascia e rinascia à dinò a vita da u sò senu. Sempri è stata cusì a vita di a tarra: prima à magnassi tuttu, l'unu appressu à l'altru, à bia lu sangui nostru, l'olghju di li mascini cù lu farru primurdiali. Pezzi, gocci, casci, rocchji, frasconi, sò par edda bucconi di rè ! Sempri sotta e bassa, surpa i liquidi vitali, incincciata s'imbriaca à a muta. E quandu ghjunghji l'ora ghjusta, sà renda da la sò matrici e da li sò visceri a vita ch'edda s'era pigliata. Si veda ributiscia pianti, animali. Tarra marturiata, tarra, vera conca battismali, sà purtà à u mondu à sò forza vitali. Chi saria a tarra senza l'omi ?
A tarra è bon' lavuratrici, l'omi eddi, sterminatori, sò boni suminadori !
U celi frema mutu e s'ammanta di neru.
E Ghjesù, martiriatu anch'eddu, si ni codda culà.