Nantu à u caiè à Lejean c'era scrittu :
"Mai 1914,
Je m'effondre".
Aghju circatu à capiscia. Sappivu d'una tranchée, d'una ripa, chi a dicivani, ch'edda si era effundrata* (sfundata, chi è megliu), ma micca di a parsona ?
M'ha spiegatu Junot, e aghju capitu tandu chi a parodda ghjusta era: "cumossu", "scunvoltu", "divastatu".
Tandu eiu, à Junot : "Ce sera été son destin humain à Lejean ? Vivre dans l'attente ? Mais l'attente de quoi? À savoir ?"
"Ben, l'capitaine, il est mort maintenant. Pas si sûr, qu'il attende !"
Forza, t'avarà avutu a raghjò à Junot ???
*(Bruttu galissisimu, di quandi a guerra era locu d'imperera).