.

.
Paisani in anda pà a fiera di u Niolu. LC Canniccioni v 1910

26/01/14

Di lingua e di rustaghja si difendi u soiu

"Una rustaghja si sà quant'edda costa..." facciva cantà u Vescu d'Aghjacciu. E di fattu, costa, a sapparaghju eiu : N. m'aviva datu l'apputamenti ind'a Petra Frisgiata à u fà di u ghjornu. "Purtarè a tò rustaghja da fà a posta com'eddu si devi ". 
M'arrizzu à cinqu'ori di mani. E volta e gira, da a carciara à u sulaghjolu, rustaghja, micca ! 
Ma induva edda sarà ? "Unu, dui e trè, o Santu Antoni, vi pregu, fettimi truvà a rustaghja..." Ma induva l'avaraghju missa ? Cerca e cerca, anh, anh... e u pinseru chi persa a rustaghja, ha vintu a lamaghja.

Pensu e ripensu e d'un colpu, mi dumandu... E vogu à veda sottu à u lettu, e di fatti, mi trovu a rustaghja sott'à a strapunta. Sara statu mamma, puvaretta, à mettala cuì, come quandu era ziteddu, à fà fughja i spiriti maligni, ohimè ! 

Fà chi à sei ori di mani à l'appiattu, sogu isciutu di casa, fucili in manu ben intesu, à truvà à N. chi m'aspitava e emi fattu u nostru travagliu. Pronta a posta, pru ch'eddi passessini... 
A lamaghja, rimigna di stà tarra, ha da piantà, a vi dicu eiu.
Ma passati, un sò micca passati, dumani ?!

Dumani se Diu u voli, sarà diraschera, sarà !