"Allez caporal, allez ! Il faut faire plus vite, vous poserez la nappe puis dresserez les couverts. Non, pas comme cela, les plis doivent disparaître, voilà. Pressons, dans une heure, à peine Huguette sera là !"
Madama Geoffret aviva tuttu d'un generali, di quiddi generali ghjuccarini sapeti, chi vanni à a guerra stendu si ni darretu à quiddi tavuloni, pronti à cumandà à a suldatini di piombu, da amaistrà, è pò dà da i sò burò, ordini d'attacu o di contr'attachi maestri à omi alancati, infrugnati ind'i sò tranchèes, eddi, in prima ligna par da veru.
In quidda dispusizioni ch'e vi dicu, u piattu saria u forti di Douaumont, un culteddu una sezzioni di i nostri, i furchettini a truppa numica da spiazzà.
Pinseti, par noi altri, ch'edda sia in paesi o à a guerra, apparuchjà una tola, ùn era tantu un arti communu, massimu par ùn omu.
Parò cù Madama Geoffret ci vuliva à sapè induva metta cucchjarini, cucchari e cucchjaroni. "Feti cusì, feti culà". Unu à dritta, unu davanti à u piattu cù lu cucchjaroni mezu à a tola, à l'arrinvercciu, vicinu, ma senza tuccà à a vantera...
Erani affari di donni ed eiu à mezu.
O, se mamma mi vidiva, a risa !
E pò, ghjunsi à Huguette.
(A v'aghju detta ? Huguette era a nipota di Mma Geoffret, ma da a parti di u maritu).