.

.
Paisani in anda pà a fiera di u Niolu. LC Canniccioni v 1910

02/08/16

Destinu (2)

A mani: messa.
Appuntu à Ughetta strada faccendu,  : "Vous serez mon filieul, mon filieul de guerre, voulez vous ?" 
Pariva ch'edda s'avissi truvatu qualchi missioni divina. Eiu, ùn vuliva scumbatta cun carti e contracarti e pò fammi doppu purtà d'un amori arificiali, d'un amori di carta pustali. Quantu ci n'era accantu à mè, accupati cusì ? Pruvavu à raghjunà.
Detta a messa, m'avivu da laccà à Madama Geoffret, a nipota Hughette, e ho fughja !!!
Nantu à u parta, in piazza à a esgia Ughetta, pigliendumi à bracetta mi dissi :
"J'ai tant prié pour vous Sarratu que j'en ai tout oublié. Je ne veux pas vous laisser partir comme ça. J'aimerais tant pouvoir vous écrire. Pourquoi me refuser ce droit ? Je serais votre marraine. Allons, soyez raisonnable."
Eiu : "Ughetta, quel sens aura tout ça ? Nous, nous sommes un jour là, un autre jour ailleurs. 
Moi aussi j'ai priè. J'ai prié pour le monde, pour cette pauvre terre, pour tous mes amis morts, pour les autres... Vous voulez un jour écrire à un mort ? Je vous laisse à vos rêves."
Hughette :"Alors, ne partez pas !"
Eiu: "Chacun doit suivre son chemin. Le mien, n'est pas celui des Dames..."
Vissi indi l'occhji di Mma Geoffret un rimprovaru fermu.
Tandu, Huguette, annarbaticcia : "Je ne suis pas une dame. Je ne suis qu'un être simple qui se tient devant vous et qui veut vous écrire et qui vous écrira. Avec vous, malgré vous, je vous serai fidèle, je ne veux pas vous perdre." 
Pigliati què ! Mi battiva u ghjargazolu. In cori meiu u rombu di u tonu si era purtatu a piena ! A barca pigliava l'acqua, pronta à rimbarsciassi in mari ch'eddu fussi altu o bassu. Ch'avivu dì ? Povaru à mè ! Je croyais aux paroles... Paroddi ch'un mi vulivu mancu da senta !
Mi licinziedi da Mma Geoffret, da Hughette. In fini chi, Uguetta mi dedi u sò fazulettu, cù una santa lacrima di i soi... Tantu avali eru statu vintu e stravintu.

Via pà a caserna, pachittasgiu à dossu. Mi c'era vulsutu trè passi par varcà d'una paci firita à a Guerra micidaghja. Nostra vita
cusigna.

Avessi pigliatu, eiu, un carnè da marcà ciò chi mi viniva:

Eri tu lu me destinu
Lu me fiori melacutonu
Zuccaru di bombucconi
O rombu di lu me tonu

Lu me succhju carramantinu
Scrivaraghju middi sestini
Par purtà ad alta bocci
Nostru amori clandestinu.