.

.
Paisani in anda pà a fiera di u Niolu. LC Canniccioni v 1910

13/08/16

Finetta di Vizzavona

À MM

A fatica c'era.
M'eru guasgi addurmintatu quandi passedi unu di ssi trinicheddi com'à i nostri. Pinsavu à i treni, quiddi chi l'hani fatti e quiddi... mi vensi tandu in menti a storia di Finetta:
C'era un vecchju, paisannoni, calatu in u sò bancu e chi si fumava a sò pipa d'arba tabaccu corsu. Era cuddatu in gara di a Mizana
U fumi, a puzza forti di u fumi, scumudavani una donna, a vera Aiaccina, chi l'era pusatu accantu.
Pianu, pianu, strada facendu, u vecchju s'appincciuleghja.
Tandu d'un colpu lestru e finu, Madama, di stizza, li pigliò a pipa in bocca e a li ghjettò pà u balcò.
Ghjunti in Vizzavona u trenu s'arresta, u tipu si sveghja, cerca a pipa, un la trova (ma, zittu e mutu, un dici nudda).
Riparti u trenu. A donna si pesa, gira i spaddi. À tacca à tacca, nostru vecchju piglia e lampa u ghjaccareddu par u balcunceddu.
Una stonda doppu, a cittadina si ni volta à a sò piazza, cerca u ghjaccaru e dumanda à u vecchju paisanu "Ghi, nun eti vistu u me cani Finetta ?"
Tandu u vecchju "Finetta ? È andata... à circà a pipa, è !!!"
Certi volti, si ni pò ancu rida... puru da cui, da i porti di l'infernu.