.

.
Paisani in anda pà a fiera di u Niolu. LC Canniccioni v 1910

05/08/17

Aprili 1917

"Aprili scioccu, scioccu pigliamini unu e dammine ottu !"

U ghjornu, o piuttostu a notti eru statu chjamatu da fà a guida à un capitanu (mancu dà dì... un corsu di Santu Spiritu, un certu Pretelli un giganti, dottu, ch'un era più di prima vetta ma tuttu à i sò missioni. Un omu chi parlava poccu e micca.)
Mi dissi :"Adjudant avec un accent pareil... siti di i Petri Rossi, nò ?" (E partedi à rida...)
Eiu : "Ghjustu o capità ! Seti Corsu? D'induva seti ?"
Tandu eddu :"Caspita ! Sò corsu da.... Soupir, eh oui ! Sta sera, aghjutenti, un ti sbaglià, mirè ! Ch'o sinò, u bateddu, u pigliaremi trem'in dui in una cascia di pinu e ancu !"
"Cunnoscu i me locchi, un vi ni feti o capità !"
Sintedimi u chjoccu di a campana di mezanotti, mezu à Soupir accupata da i tudeschi da 100 ghjorni o di di più. Mezanotti, un'ora da chjappà a scimaghjini. L'ora quandu si scioglieni e li voti, li prigheri, li pienti. L'ora di i morti vivi o megliu, di i vivi morti, ciò che nò erami.
A nostra a missioni era d'insignalà i nidi i mitragliosi numichi. Stavu à arecchji tesi cum'è a levra. Nidi, ci n'era trè à facci danni maiò. A prima, a mitragliosa, l'aghju truvata eiu, rue du Chapeau Rouge, a siconda era piatta à l'angulu trà a stretta di a esgia e la rue du Hault. A terza era à u 39 rue des Gibelins.
Cunnuscivu avà à Soupir guasgi com'à i Petri Rossi.
Vultedimi à 5 ori di mani. Dissi Pretelli, chjaru e tondu:  "Bon travail adjudant, je transmets notre carte à l'artillerie. Andemi à dorma, và e riposa ti u me ziteddu... à u piacè e u salutu à la tò cumpagnia."

Ma chi tanti "ziteddu" ! 33 mesi, ch'erami cuì (middi ghjorni guasgi) à cuntà i nostri orrendi sciaguri. Umbeh, quista a prova !
A guerra schiattò avaraghju avutu 25 o 26 anni. Quantu n'avaraghju oghji ? "L'anni sò fatti pà i cavaddi e pà i schiavi" dici u pruverbiu, a bedd'affari, eh bè u "cavaddu" t'aviva middi anni. È quista a verità.
Erani ghjorni chi schizzavani focu e chi schizzavani vilenu.
Agna stonda era funesta, da metta u sciarru à l'ossi à i più curaghjosi, à i più tonti, di noi, dinò.

Aprili, chi m'hai pigliatu tuttu, pà piacè, un mi dà nudda, và, sarà megliu cusì !