Priparavami i nostri fangotti. E sintivu Natali. Diciulava :
"Sò purceddi ancu u grunu, sò !"
"O Natali chi t'hai ? E di quali è che tu dici ?"
"Di i Cervetti, o Sarà, di i Cervetti !"
"E, calmati. I cervetti sò luntani e altru cà ferti.
Andemi e averracci o Cala Cabrina,
Ti ringraziu par l'accogliu e se tu voli,
Vulataremi à lu mesi settimbrinu !"