Mezu à ssi tempi scemi, a nostra a communanza era quidda di a malora, quista era ben'intesa e a spartivami bè e altru cà bè. Fighjulava à Linard intramannatu chi si scumpacinava à strappitera cù i sò amori passati e tandu, mi dumandava se a scimità era di sti tempi particulari o s'edda era stata da l'omi, e da sempri ? A risposta, l'avivu, l'avivu.