O ci voli à veda i cannoni, certi pezzi !
L'omi erani pronti à tirà, l'avemi salutati e emi capulatu, più indà, versu à i ligni di i prussiani.
Cavaddi, à tiraddi tutti sti cannoni ch'e vi dicu, ci n'era più cà u ghjornu di a San Brancaziu in Aghjacciu, pinseti ! Sintivati i mulatteri, runcineri, sunnaglieri...
Dipoi chi sogu ghjuntu in sti Francii aghju imparatu ciò chi parlà pinzutu vò dì : i "u" i diciani "ü". Diciani : "Hue !" (difficiuli) par di dì : "Iò !", "la lune", par "luna", "la prune" (a prugnula)... "l'obus", "il a bu" (ha bittu).
Aghju dinò imparatu "l'eu" (quistu, ancu più difficiuli) : "i peuneux", "malheureux", "peureux" (paurosu)... Mì à eux, ces bleus !
L'"an" i diciani "an", è cusì, chi vuleti.
Aghju imparatu dinò parrechji paroddi francesi. Ma i nomi di i paesi, quista è un antra affara.
Marchjavami versu a cota 283.
Carta di u statu maghjori. Geoportail.gouv.fr