Francescu u Pughjulincu si n'è falatu seccu. Mi stava accantu. Un aghju circatu mirè, chi mi sogu subitu avvistu ch'eddu era statu tombu à u primu colpu, à a prima fucilata. Una badda in fronti, à dritta, appenna soppr'à l'occhju. Sarà qualchi fucilieru numicu imbuscattu.
Mi sò lampatu guasgi sottu à eddu d'un essa anch'eiu sottu à u focu tudescu.
Ha fattu : "Umfa...",
e s'è addurmintatu par u sempri in quidda ciangaglia Meurthe-e-Moselana. Vicinu, c'era un muru da pudemi piattà e tandu aghju rampicatu à mettami à l'ascosu e l'aghju tiratu vicinu à me. Pinsedi : U tintu, ha campatu sempri a risa in bocca e sta volta a badda in capu... a ragana pò, u silenziu.
Francescu è statu lu primu a mora. Un ha avutu da veda à Lagarde nostra.
Ma chi vita è, quista ?
O Sa Laren' preghi par eddu, par noi, senza vinu ne friteddi...
Francescu è statu lu primu a mora. Un ha avutu da veda à Lagarde nostra.
Ma chi vita è, quista ?
O Sa Laren' preghi par eddu, par noi, senza vinu ne friteddi...
René Magritte, La Mémoire (1948)