.

.
Paisani in anda pà a fiera di u Niolu. LC Canniccioni v 1910

19/08/14

Pulvariccia

U ditu m'era ingonfiu : a ghjurnata intera à tirà nantu a scruchjetta di a mitragliosa chi Talmasca m'aviva affidatu, sempri cu Paulughjaseppu accantu, à passami i stucci di baddi. Ci cunniscimi bè avà, eiu cu Paulughjaseppu.
À didda franca un sappivami mancu induva tiravami. Raffichi soppra raffichi e anda !
Un colpu à noi, un colpu à eddi : tara, tatatata, ratatatatata... À chjami e rispondi.
Fatica e tecchja di pulvara.
In uni scorru di a casa chi ci serviva di nascundigliu, una badda schiatta, mi voltu e mi vegu un zitidducciu, chjuccu, chjuccu. S'era piattu sottu a un linzolu. Mutu, bruttu, trimava, piegniculava.
U tintu. T'avarà avuta tre o quatru anni à u più.
Tandu Paulughjaseppu m'ha dettu, dicisu : "Ti lasciu, e' vogu à circà una mamma o un babbu".
Eiu : "E ch'hani da dì cuì à a cumpania ?"
Eddu : "Mi n'impippu, stu ziteddu è vivu. Vivu, vivu, a capisci quista. A sai ciò ch'eddu è ?
E l'aghju da fà viva ancu di di più, eiu, à stu ziteddu. Aghju da fà, u meiu, u duveru.
Talmasca, tu, Olive, eiu cu tutti sta suldatesca, semi dighjà morti, e altru...
Quissa a sai, tu ?"